TY - JOUR ID - 138936 TI - پاسخ سطوح سرمی عامل رشد فیبروبلاست-2 و عامل رشد تغییردهندۀ-بتا به تمرین مقاومتی برون‌گرا با و بدون محدودیت جریان خون در مردان جوان فعال JO - پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش JA - SPMI LA - fa SN - 1735.5354 AU - اسلام دوست, محمد AU - غزالیان, فرشاد AU - غلامی, ماندانا AU - ابراهیم, خسرو AU - بازگیر, بهزاد AD - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی ( گرایش قلب و عروق ) ، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - استاد دانشگاه شهید بهشتی، دانشکدة تربیت بدنی، تهران، ایران AD - مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی، پژوهشکده سبک زندگی، دانشگاه علوم پزشکی، بقیه الله (عج)، تهران، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 13 IS - 2 SP - 93 EP - 106 KW - عامل رشد فیبروبلاست-2 (FGF-2) KW - عامل رشد تغییردهندۀ-بتا (TGF-β) KW - محدودیت جریان خون (BFR) KW - مردان فعال DO - N2 -   مطالعات زیادی پاسخ شاخص‌های سرمی آنژویوژنز را به تمرینات مقاومتی برون‌گرا با محدودیت جریان خون بررسی کرده‌اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی پاسخ سطوح سرمی عامل رشد فیبروبلاست-2 (FGF-2) و عامل رشد تغییردهندۀ-بتا (TGF-β) به تمرین مقاومتی برون‌گرا با و بدون محدودیت جریان خون در مردان جوان فعال است. بدین‌منظور، 16مرد سالم با میانگین سنی 85/2 ± 8/27 سال به‌طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تمرین مقاومتی برون‌گرای کم‌شدت با BFR و برون‌گرای پرشدت بدون BFR تقسیم شدند. گروه تمرین برون‌گرای پرشدت بدون BFR سه تا پنج دورۀ انقباض برون‌گرای عضلات چهارسر ران را با شدت70 تا 80 درصد حداکثر انقباض ارادی، به‌ترتیب با 30، 15، 15، 15 و 15 تکرار و 45 تا 60 ثانیه استراحت بین دوره‌ها تا مرحلۀ واماندگی انجام دادند. گروه تمرین مقاومتی برون‌گرای کم‌شدت بدون BFR همین پروتکل را با شدت 20 تا 30 درصد حداکثر انقباض ارادی اجرا کردند. پیش و پس از تمرین، به‌منظور سنجش سطوح سرمی دو عامل FGF-2 و TGF-β از ورید بازویی به‌روش الایزا نمونۀ خونی گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی زوجی و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر در سطح معنا‌داری 05/0 P≤تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها نشان می‌دهد یک جلسه تمرین مقاومتی کم‌شدت با BFR و پرشدت بدون BFR تأثیر معناداری بر سطوح سرمی (FGF-2) و (TGF-β) در مردان جوان فعال ندارد. به‌نظر می‌رسد دو مداخلۀ فعالیت ورزشی مقاومتی به‌کاررفته، تحریک کافی برای تغییر شاخص‌های تحریک‌کننده و مهاری آنژیوژنز را نداشته است. UR - https://www.sportrc.ir/article_138936.html L1 - https://www.sportrc.ir/article_138936_7411abc00feb8fd4216d68f1c12ef67a.pdf ER -