The Effect of Three Methods of Plyometric Training on Leg and Hand of Explosive Strength in Adolescent Male Volleyball Players

Authors

1 MSc of Exercise Physiology, Shahid Rejaee Teacher Training University, Tehran, Iran

2 Associate Professor of Exercise Physiology, Shahid Rejaee Teacher Training University, Tehran, Iran

Abstract

The aim of this study was to investigate the effect of three methods of plyometric training on explosive strength of hands and legs of adolescent male volleyball players. This semi-experimental study was conducted as a field with three groups. The population consisted of all adolescent volleyball players of Hidaj and Khorramdareh cities (mean age 16.14±1.02 yr, height 177.36±5.92 cm, weight 67.91±8.148 kg, BMI 21.55±2.08 kg/m2, VO2max 54.36±4.92 ml/kg/min). Statistical sample consisted of 36 adolescent volleyball players who were divided randomly into three groups (each group 12 subjects) (lower limb, upper limb and combined). At first, a pretest of dependent variables was administered for the three groups. Then, all three groups participated in a plyometric training program for 8 weeks and 2 sessions per week and finally posttests were conducted. Data were analyzed using SPSS20 and analysis of variance with repeated measures at a significance level of P≤0.05. The findings showed that the main effect and the interaction were significant in all three variables (block jump, spike jump and medicine‌‌ball throw) (P≤0.05). There was a significant different only in medicine‌‌ball throw among the groups (P=0.036). Bonferroni post hoc test results showed a significant difference between upper and lower limb in favor of upper limb group (P=0.043).  Finally, the results showed that according to the good progress of combined group in the three variables and a concurrent need of volleyball for explosive strength of upper and lower limbs, combined training method was suitable.

Keywords

References

1. اراضی، حمید؛ دمیرچی، ارسلان؛ طاهری، روح الله. ( 1384). "بررسی و مقایسه تمرین‌های باوزنه و پلایومتریک بر سرعت دویدن و توان انفجاری ورزشکاران". حرکت، شماره 28، صص 5-17.
2. انجمن والیبال کانادا. ( 1381). "راهنمای مربیان والیبال". ترجمه قاسم کردبچه،.  جلد دوم،  تهران: دفتر تحقیقات و توسعه، چاپ اول، ص 38.
3. ایرجی، حمداله. (1387). "مقایسه و اثر تمرینات پلیو بال و وزنه تمرینی اندام فوقانی بر قدرت و دقت شوت هندبال در بازیکنان پسر هندبالیست دوره متوسطه". پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، ص چکیده.
4. بومپا، تئودور. (1386). "پلایومتریک وکاربرد آن در ورزش". ترجمه نعیما خواجوی، تهران: نرسی، چاپ اول، ص 85.
5- بهراملو، مهدی.( 1391). "تاثیر تمرین پلایومتریک با تاکید بر بعد عمودی و افقی حرکت بر برخی عوامل آمادگی حرکتی دانش آموزان ورزشکار پسر". پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشکده تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ص چکیده.
6. پارسا، غلامرضا.(1377). "بررسی و مقایسه‌ی دو روش تمرینی پلایومتریک و با وزنه روی پرش عمودی ورزشکاران رشته‌ی والیبال مرد". پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، سازمان تربیت بدنی، ص چکیده.
7. جعفری، سلمان؛ اکبری، بهرام؛ شرقی، عاطفه. (1393). "تاثیر 8 هفته تمرینات پلایومتریک بر برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی دانشجویان پسر". سومین همایش ملی- دانشجویی علوم ورزشی، مقالات فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، ص 125.
8. حسن نژاد، احسان، رمضان پور، محمد رضا؛ عطارزاده، سیدرضا.(1387). "مقایسه تاثیر تمرینات پلایومتریکی درآب و خشکی بر توان بی‌هوازی ناجیان غریق". اولین همایش ملی فیزیولوژی ورزش، دانشگاه رازی کرمانشاه، ص 65.
9. خلجی، حسن.(1385). "اصول و مبانی تربیت بدنی". تهران: دانشگاه پیام نور، ص 46.
10. رزمی، وحیده؛ سپاسی، حسین؛ نوربخش، پریوش. (1388). "تاثیر تمرینات پلایومتریک بر پرش عمودی درجا ،پرش عمودی با دورخیز و توان بی هوازی پای بازیکنان دختر عضو لیگ برتر بسکتبال کشور". فصلنامه علوم ورزش، سال اول، شماره یک، ص11- 28.
11. سلیمی، علیرضا.(1379). "بررسی اثر تمرینات منتخب پلایومتریک بر توان بی‌هوازی و چابکی بازیکنان والیبال". پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، ص چکیده.
12. کردی، محمد رضا.(1385). "فیزیولوژی تمرینات پلایومتریک". تهران: کمیته‌ی ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران، ص 31.
13. کلوندی، فردین؛ توفیقی، اصغر؛ محمد زاده سلامت، خالید.(1390). "اثر تمرینات الاستیک، پلایومتریک و مقاومتی بر عملکرد بی‌هوازی والیبالیست‌های نخبه‌ی استان کردستان". فیزیولوژی ورزشی، شماره‌ی ، ص 13-26.
14. نبی زاده، مصطفی. (1384). "مقایسه‌ی تاثیر سه روش تمرین پرش عمقی پلایومتریک بر میزان پرش عمودی بازیکنان بسکتبال". پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، ص چکیده.
15. نقیبی، مرتضی. (1386). "بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پلایومتریک بر روی آمادگی‌های عمومی جسمانی دانش آموزان پسر دبیرستان‌های اهواز". چکیده مقالات پنجمین همایش ملی تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، ص 54.
16. نیریزی، لیدا. (1379). "بررسی تاثیر تمرینات پلایومتریک بر توان هوازی بازیکنان بدمینتون بانوان باشگاه فولاد مبارکه". پایان نامه‌ی کارشناسی ارشد، دانشکده‌ی تربیت بدنی دانشگاه تهران، ص 17.
17. ویلمور، جک اچ؛ ال کاستیل، دیوید. (1378). "فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی". ترجمه ضیاء معینی، فرهاد رحمانی نیا، و حمید آقا علی نژاد و فاطمه سلامی، جلد اول، تهران: مبتکران،چاپ اول، ص 136.
18. هادوی، فریده.(1387). "اندازه‌گیری و ارزشیابی در تربیت بدنی". تهران: دانشگاه تربیت معلم، چاپ چهارم، ص 44.
19. Abass AO.(2009). “comparative effect of three modes of plyometric training on leg muscle strength of university male students”. European journal of scientific research; 31(4): 577-582.
20. Carter AB, Kaminski TW, kuinght CA. (2007). “Effect if high volume upper extremity plyometric training on throwing velocity and functional strength ratios of the shoulder rotators in collegiate baseball player”. jstrength condres feb; 21(1): 208-215.
21. Kromer F, Darren GB. (2000). “Comparison of dynamic push-up training and plyometric push-up training on upper-body power and strength”. Journal of strength and conditioning research; 14 (3): 248-253.
22. Markovic G. (2007). “Does Plyometric Training improve vertical jump height?”. British Journal of Sports Medicine; 41(6): 349-360.
23. Shallaby HK. (2010). “The effect of plyometric exercises use on the physical and skillful performance of basketball  players”. world journal of sport sciences; 3(4) 316-324.

Files

Share

How to cite

Statistics